Fabrice Roger-Lacan
CRAVATE CLUB
Reżyseria: Wojciech Malajkat
Przekład: Katarzyna Skawina
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Obsada: Wojciech Malajkat, Marcin Stępniak
 
Francuska komedia o dwóch architektach, przyjaciołach, zwyczajnych facetach. W swoje pięćdziesiąte urodziny Bernard wyprawia kameralne przyjęcie. Okazuje się, że Adrien, jego najlepszy przyjaciel i partner biznesowy, nie może pojawić się na uroczystości, bo ma w planach comiesięczne spotkanie tajemniczego klubu… do którego solenizant nie należy. Od tej pory nieustannie prześladuje go pytanie: „czego mi brakuje, by zostać członkiem tego klubu?”. 
Premiera: 24 września 2020

Aleksander Fredro
ZEMSTA
Reżyseria: Waldemar Śmigasiewicz
Scenografia, kostiumy: Maciej Preyer
Światło: Waldemar Śmigasiewicz, Maciej Preyer
Ruch sceniczny: Emil Wesołowski
Asystent scenografa: Małgorzata Domańska
Opracowanie muzyczne: Waldemar Śmigasiewicz, Michał Cacko
Producent wykonawczy i asystent reżysera: Alicja Przerazińska
Obsada:
Cześnik, Maciej Raptusiewicz – Cezary Żak
Rejent Milczek – Wiktor Zborowski/Piotr Cyrwus
Józef Papkin – Artur Barciś
Klara Raptusiewiczówna – Zofia Zborowska/Marta Kurzak
Wacław Milczek – Michał Piela
Dyndalski – [Wojciech Pokora]/Jan Mayzel
Podstolina, Hanna Czepiersińska – Viola Arlak
Michał Kafar i Maciej Miętus – Adam Serowaniec/Otar Saralidze/Kamil Pruban
Czas trwania: 110 minut, 1 przerwa
Premiera: 14 lutego 2013

Hrabia Aleksander Fredro o Polaków życiu sąsiedzkim. Ile to już razy śmieliśmy się ze sporu o mur graniczny i fanfaronad Papkina? Ile wspaniałych i legendarnych kreacji aktorskich zyskaliśmy dzięki Zemście? To arcydzieło polskiej literatury to jednak nie tylko klasyka komedii – elementarz komizmu sytuacyjnego, przerysowanych postaci czy humoru słownego – ale również jeden z najbardziej krytycznych utworów o polskości, często w szyderczy i o dziwno wciąż aktualny sposób wyszydzający nasze narodowe przywary i słabostki. Utwór, którego ostrze zaczyna nam doskwierać, gdy mija już śmiech. Nasza Zemsta to próba dokonania współczesnej interpretacji tej romantycznej komedii, opowiadająca o konflikcie między Cześnikiem a Rejentem, ale jednocześnie wykpiwająca nas samych i czasy, w których żyjemy. Spektakl w absolutnie brawurowej obsadzie, w reżyserii znanego z ironii specjalisty od Gombrowicza, Waldemara Śmigasiewicza, wystawiany z okazji obchodów roku Aleksandra Fredry.

Aleksander Fredro
ZEMSTA
Reżyseria: Waldemar Śmigasiewicz
Scenografia, kostiumy: Maciej Preyer
Światło: Waldemar Śmigasiewicz, Maciej Preyer
Ruch sceniczny: Emil Wesołowski
Asystent scenografa: Małgorzata Domańska
Opracowanie muzyczne: Waldemar Śmigasiewicz, Michał Cacko
Producent wykonawczy i asystent reżysera: Alicja Przerazińska
Obsada:
Cześnik, Maciej Raptusiewicz – Cezary Żak
Rejent Milczek – Wiktor Zborowski/Piotr Cyrwus
Józef Papkin – Artur Barciś
Klara Raptusiewiczówna – Zofia Zborowska/Marta Kurzak
Wacław Milczek – Michał Piela
Dyndalski – [Wojciech Pokora]/Jan Mayzel
Podstolina, Hanna Czepiersińska – Viola Arlak
Michał Kafar i Maciej Miętus – Adam Serowaniec/Otar Saralidze/Kamil Pruban
Czas trwania: 110 minut, 1 przerwa
Premiera: 14 lutego 2013

Hrabia Aleksander Fredro o Polaków życiu sąsiedzkim. Ile to już razy śmieliśmy się ze sporu o mur graniczny i fanfaronad Papkina? Ile wspaniałych i legendarnych kreacji aktorskich zyskaliśmy dzięki Zemście? To arcydzieło polskiej literatury to jednak nie tylko klasyka komedii – elementarz komizmu sytuacyjnego, przerysowanych postaci czy humoru słownego – ale również jeden z najbardziej krytycznych utworów o polskości, często w szyderczy i o dziwno wciąż aktualny sposób wyszydzający nasze narodowe przywary i słabostki. Utwór, którego ostrze zaczyna nam doskwierać, gdy mija już śmiech. Nasza Zemsta to próba dokonania współczesnej interpretacji tej romantycznej komedii, opowiadająca o konflikcie między Cześnikiem a Rejentem, ale jednocześnie wykpiwająca nas samych i czasy, w których żyjemy. Spektakl w absolutnie brawurowej obsadzie, w reżyserii znanego z ironii specjalisty od Gombrowicza, Waldemara Śmigasiewicza, wystawiany z okazji obchodów roku Aleksandra Fredry.

Reżyseria i opracowanie muzyczne: Piotr Ratajczak
Obsada: Jolanta Olszewska, Agnieszka Przepiórska, Adrian Brząkała, Wojciech Chorąży, Paweł Pabisiak, Michał Rolnicki
 

Spektakl na podstawie najgłośniejszego reportażu ostatnich miesięcy – „Żeby nie było śladów” Cezarego Łazarewicza, uhonorowanego Nagrodą Literacką „Nike”. Jedna z najsłynniejszych i najbardziej przejmujących historii Polski okresu komunizmu. Szantaż, kłamstwo, propaganda, manipulacja – metody stosowane w „sprawie Przemyka” – czy to na pewno metody tylko władz totalitarnych? Czy w demokratycznym, współczesnym świecie są na pewno niemożliwe? Historia Grzegorza Przemyka (osiemnastoletniego maturzysty), a także historia jego matki, mogą stać się na teatralnej scenie niezwykłą opowieścią nie tylko o tamtych czasach i tamtych wydarzeniach, ale może przede wszystkim opowieścią o nas i teraz.

Opowieść o miłości niemożliwej. Historia kobiety nie mogącej sobie poradzić ze sobą i z Polską lat stanu wojennego, życiem w kraju zakazów i nakazów, cenzury, kartek na mięso, zaświadczeń z miejsca pracy, stempelków i godziny policyjnej. Kraju braku wolności, w którym ułańska fantazja podlewana alkoholem, miłość, przyjaźń i poczucie humoru pozwalały czuć smak życia. Z czasem monodram Krystyny Jandy stał się ?kultowy?, był grany w całej Polsce. Emocje opowiadane są tu także poprzez najważniejsze piosenki Osieckiej. To spektakl muzyczny ilustrowany materiałami filmowymi.

Agnieszka Osiecka BIAŁA BLUZKA
Reżyseria: Magda Umer
Opracowanie i kierownictwo muzyczne: Janusz Bogacki
Światło: Piotr Pawlik
Realizacja scenografii: Małgorzata Domańska
Montaż materiałów filmowych: Zofia Halwic
Występują: Krystyna Janda oraz zespół muzyczny: Janusz Bogacki, Tomasz Bogacki, Paweł Pańta, Bogdan Kulik

Czas trwania: 100 minut, bez przerwy

Reżyseria i opracowanie muzyczne: Piotr Ratajczak
Obsada: Jolanta Olszewska, Agnieszka Przepiórska, Adrian Brząkała, Wojciech Chorąży, Paweł Pabisiak, Michał Rolnicki
 

Spektakl na podstawie najgłośniejszego reportażu ostatnich miesięcy – „Żeby nie było śladów” Cezarego Łazarewicza, uhonorowanego Nagrodą Literacką „Nike”. Jedna z najsłynniejszych i najbardziej przejmujących historii Polski okresu komunizmu. Szantaż, kłamstwo, propaganda, manipulacja – metody stosowane w „sprawie Przemyka” – czy to na pewno metody tylko władz totalitarnych? Czy w demokratycznym, współczesnym świecie są na pewno niemożliwe? Historia Grzegorza Przemyka (osiemnastoletniego maturzysty), a także historia jego matki, mogą stać się na teatralnej scenie niezwykłą opowieścią nie tylko o tamtych czasach i tamtych wydarzeniach, ale może przede wszystkim opowieścią o nas i teraz.

Tom Schulman Stowarzyszenie Umarłych Poetów
Na podstawie filmu Wytwórni Touchstone Pictures ze scenariuszem Toma Schulmana

Reżyseria i opracowanie muzyczne: Piotr Ratajczak
Przekład: Bartosz Wierzbięta
Dramaturgia: Maria Marcinkiewicz-Górna
Scenografia i światło: Marcin Chlanda
Kostiumy: Grupa Mixer
Choreografia: Arkadiusz Buszko
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy i asystent reżysera: Jan Malawski
 
Obsada: 
John Keating – Wojciech Malajkat
Chris – Weronika Łukaszewska
Todd Anderson – Adrian Brząkała
Nolan – Mirosław Kropielnicki
Neil Perry – Maciej Musiał/Maciej Musiałowski
Pan Perry – Paweł Pabisiak
Knox Overstreet – Radomir Rospondek
Charlie Dalton – Jakub Sasak
Steven Meeks – Aleksander Sosiński
Richard Cameron – Jędrzej Wielecki
 
Prapremiera polska: 28 marca 2019 roku
 
Teatralna wersja kultowego filmu Petera Weira. W Akademii Weltona, elitarnej męskiej szkole z internatem, rozpoczyna się kolejny rok szkolny. Do grona pedagogów dołącza nowy charyzmatyczny wykładowca języka angielskiego – John Keating. Czterem zasadom akademii, którymi są: tradycja, honor, dyscyplina i doskonałość, przeciwstawia inny sposób kształcenia i wychowania. Ciekawość świata, wrażliwość na literaturę piękną, umiejętność samodzielnego myślenia i chęć rozwijania indywidualnych pasji – to wartości, które próbują realizować jego uczniowie w tajnym klubie entuzjastów poezji. Co zwycięży: restrykcyjnie przestrzegana tradycja czy prawo do marzeń, wolności i młodzieńczego buntu?
fot. Katarzyna Kural-Sadowska
 
 

Reżyseria: Andrzej Saramonowicz


Scenografia i kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Światło: Tomasz Madejski
Muzyka: Dominik Strychalski
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawcza i asystentka reżysera: Magdalena Kłosińska

Obsada: 

Katarzyna Kwiatkowska, Adam Krawczuk, Marcin Perchuć, Rafał Rutkowski, Maciej Wierzbicki

 
Data premiery: 17 stycznia 2020


Czy Polska zawsze musi skręcać w stronę absurdu? W Nocy zatracenia Andrzej Saramonowicz (autor Testosteronu i Lejdis – najbardziej popularnych polskich komedii XXI wieku) nawiązuje do sztuki Policja autorstwa Sławomira Mrożka, niekwestionowanego króla gatunku z XX wieku (m.in. Tango, Zabawa, Emigranci, Vatzlav). Świat dwóch dyktatur, z których pierwsza widzi utopijne szczęście w paranoicznym porządku, druga zaś – w upiornej tradycji. Na scenie zobaczymy Katarzynę Kwiatkowską oraz aktorów Teatru Montownia: Adama Krawczuka, Marcina Perchucia, Rafała Rutkowskiego i Macieja Wierzbickiego.    
– Nigdy żaden naród nie potrzebował bardziej śmiechu niż my dzisiaj – pisał w 1954 roku Witold Gombrowicz. – I nigdy żaden naród mniej nie rozumiał śmiechu – jego roli wyzwalającej.

Tom Schulman Stowarzyszenie Umarłych Poetów
Na podstawie filmu Wytwórni Touchstone Pictures ze scenariuszem Toma Schulmana

Reżyseria i opracowanie muzyczne: Piotr Ratajczak
Przekład: Bartosz Wierzbięta
Dramaturgia: Maria Marcinkiewicz-Górna
Scenografia i światło: Marcin Chlanda
Kostiumy: Grupa Mixer
Choreografia: Arkadiusz Buszko
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy i asystent reżysera: Jan Malawski
 
Obsada: 
John Keating – Wojciech Malajkat
Chris – Weronika Łukaszewska
Todd Anderson – Adrian Brząkała
Nolan – Mirosław Kropielnicki
Neil Perry – Maciej Musiał/Maciej Musiałowski
Pan Perry – Paweł Pabisiak
Knox Overstreet – Radomir Rospondek
Charlie Dalton – Jakub Sasak
Steven Meeks – Aleksander Sosiński
Richard Cameron – Jędrzej Wielecki
 
Prapremiera polska: 28 marca 2019 roku
 
Teatralna wersja kultowego filmu Petera Weira. W Akademii Weltona, elitarnej męskiej szkole z internatem, rozpoczyna się kolejny rok szkolny. Do grona pedagogów dołącza nowy charyzmatyczny wykładowca języka angielskiego – John Keating. Czterem zasadom akademii, którymi są: tradycja, honor, dyscyplina i doskonałość, przeciwstawia inny sposób kształcenia i wychowania. Ciekawość świata, wrażliwość na literaturę piękną, umiejętność samodzielnego myślenia i chęć rozwijania indywidualnych pasji – to wartości, które próbują realizować jego uczniowie w tajnym klubie entuzjastów poezji. Co zwycięży: restrykcyjnie przestrzegana tradycja czy prawo do marzeń, wolności i młodzieńczego buntu?
fot. Katarzyna Kural-Sadowska
 
 

Autorski recital aktora teatralnego i filmowego Zbigniewa Zamachowskiego to spotkanie z piosenką aktorską w znakomitej interpretacji. Talent muzyczny aktora wraz z perfekcyjną techniką i kulturą wokalną sprawiają, że wykonywane piosenki na długo zostają w pamięci.
W koncercie znajdują się autorskie utwory Zbigniewa Zamachowskiego (między innymi "Credo życiowe", "W małym miasteczku"), oraz oryginalne interpretacje piosenek znanych twórców: Wasowskiego, Przybory, Młynarskiego, Korcza, Nohavicy, Dębskiego, Satanowskiego, Stachury, Bukartyka i wielu innych. Wykonawca śpiewa również utwory pochodzące z przedstawienia Teatru Syrena - "Zamach na MoCarta", a więc przede wszystkim przebój radiowej "Trójki" - "Kobiety jak te kwiaty".
Panu Zbigniewowi towarzyszy w programie pianista, kompozytor i aranżer - Roman Hudaszek.
Czas trwania recitalu: ok. 80 min.

Tom Schulman Stowarzyszenie Umarłych Poetów
Na podstawie filmu Wytwórni Touchstone Pictures ze scenariuszem Toma Schulmana

Reżyseria i opracowanie muzyczne: Piotr Ratajczak
Przekład: Bartosz Wierzbięta
Dramaturgia: Maria Marcinkiewicz-Górna
Scenografia i światło: Marcin Chlanda
Kostiumy: Grupa Mixer
Choreografia: Arkadiusz Buszko
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy i asystent reżysera: Jan Malawski
 
Obsada: 
John Keating – Wojciech Malajkat
Chris – Weronika Łukaszewska
Todd Anderson – Adrian Brząkała
Nolan – Mirosław Kropielnicki
Neil Perry – Maciej Musiał/Maciej Musiałowski
Pan Perry – Paweł Pabisiak
Knox Overstreet – Radomir Rospondek
Charlie Dalton – Jakub Sasak
Steven Meeks – Aleksander Sosiński
Richard Cameron – Jędrzej Wielecki
 
Prapremiera polska: 28 marca 2019 roku
 
Teatralna wersja kultowego filmu Petera Weira. W Akademii Weltona, elitarnej męskiej szkole z internatem, rozpoczyna się kolejny rok szkolny. Do grona pedagogów dołącza nowy charyzmatyczny wykładowca języka angielskiego – John Keating. Czterem zasadom akademii, którymi są: tradycja, honor, dyscyplina i doskonałość, przeciwstawia inny sposób kształcenia i wychowania. Ciekawość świata, wrażliwość na literaturę piękną, umiejętność samodzielnego myślenia i chęć rozwijania indywidualnych pasji – to wartości, które próbują realizować jego uczniowie w tajnym klubie entuzjastów poezji. Co zwycięży: restrykcyjnie przestrzegana tradycja czy prawo do marzeń, wolności i młodzieńczego buntu?
fot. Katarzyna Kural-Sadowska
 
 

Reżyseria: Andrzej Saramonowicz


Scenografia i kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Światło: Tomasz Madejski
Muzyka: Dominik Strychalski
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawcza i asystentka reżysera: Magdalena Kłosińska

Obsada: 

Katarzyna Kwiatkowska, Adam Krawczuk, Marcin Perchuć, Rafał Rutkowski, Maciej Wierzbicki

 
Data premiery: 17 stycznia 2020


Czy Polska zawsze musi skręcać w stronę absurdu? W Nocy zatracenia Andrzej Saramonowicz (autor Testosteronu i Lejdis – najbardziej popularnych polskich komedii XXI wieku) nawiązuje do sztuki Policja autorstwa Sławomira Mrożka, niekwestionowanego króla gatunku z XX wieku (m.in. Tango, Zabawa, Emigranci, Vatzlav). Świat dwóch dyktatur, z których pierwsza widzi utopijne szczęście w paranoicznym porządku, druga zaś – w upiornej tradycji. Na scenie zobaczymy Katarzynę Kwiatkowską oraz aktorów Teatru Montownia: Adama Krawczuka, Marcina Perchucia, Rafała Rutkowskiego i Macieja Wierzbickiego.    
– Nigdy żaden naród nie potrzebował bardziej śmiechu niż my dzisiaj – pisał w 1954 roku Witold Gombrowicz. – I nigdy żaden naród mniej nie rozumiał śmiechu – jego roli wyzwalającej.

Tom Schulman Stowarzyszenie Umarłych Poetów
Na podstawie filmu Wytwórni Touchstone Pictures ze scenariuszem Toma Schulmana

Reżyseria i opracowanie muzyczne: Piotr Ratajczak
Przekład: Bartosz Wierzbięta
Dramaturgia: Maria Marcinkiewicz-Górna
Scenografia i światło: Marcin Chlanda
Kostiumy: Grupa Mixer
Choreografia: Arkadiusz Buszko
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy i asystent reżysera: Jan Malawski
 
Obsada: 
John Keating – Wojciech Malajkat
Chris – Weronika Łukaszewska
Todd Anderson – Adrian Brząkała
Nolan – Mirosław Kropielnicki
Neil Perry – Maciej Musiał/Maciej Musiałowski
Pan Perry – Paweł Pabisiak
Knox Overstreet – Radomir Rospondek
Charlie Dalton – Jakub Sasak
Steven Meeks – Aleksander Sosiński
Richard Cameron – Jędrzej Wielecki
 
Prapremiera polska: 28 marca 2019 roku
 
Teatralna wersja kultowego filmu Petera Weira. W Akademii Weltona, elitarnej męskiej szkole z internatem, rozpoczyna się kolejny rok szkolny. Do grona pedagogów dołącza nowy charyzmatyczny wykładowca języka angielskiego – John Keating. Czterem zasadom akademii, którymi są: tradycja, honor, dyscyplina i doskonałość, przeciwstawia inny sposób kształcenia i wychowania. Ciekawość świata, wrażliwość na literaturę piękną, umiejętność samodzielnego myślenia i chęć rozwijania indywidualnych pasji – to wartości, które próbują realizować jego uczniowie w tajnym klubie entuzjastów poezji. Co zwycięży: restrykcyjnie przestrzegana tradycja czy prawo do marzeń, wolności i młodzieńczego buntu?
fot. Katarzyna Kural-Sadowska
 
 

Autor: Marc Camoletti
Reżyseria: Krystyna Janda

Tłumaczenie: Bartosz Wierzbięta
Scenografia: Maciej Maria Putowski
Kostiumy: Tomasz Ossoliński
Światło: Katarzyna Łuszczyk
Asystent scenografa: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy: Jan Malawski
Asystenci reżysera: Jan Malawski i Rafał Mohr

Obsada: 
Krystyna Janda, Katarzyna Gniewkowska, Barbara Wypych/Małgorzata Kocik, Krzysztof Dracz, Mirosław Kropielnicki

Krystyna Janda jako energiczna, pełna werwy i… niezwykle przewidująca pomoc domowa. Jest bardzo dyskretna (jak sama twierdzi) i na pewno bardzo zaradna – dzięki niej dom Olgi (Katarzyna Gniewkowska) i Norberta (Krzysztof Dracz) zawsze wygląda znakomicie, a życie jego gospodarzy płynie spokojnie i przyjemnie. Wszystko zmienia się raptownie, kiedy małżonkowie postanawiają oddzielnie wyjechać na weekend, Norbert służbowo, a Olga z wizytą do teściów. Oba wyjazdy są w istocie przykrywką dla romansów: Norbert chce w ukryciu spędzić weekend we własnym domu z Mają, zwaną Pszczółką (Barbara Wypych/Małgorzata Kocik), Olga wpada na ten sam pomysł i zaprasza do siebie Marka (Mirosław Kropielnicki)... Na szczęście pomoc domowa jest nie tylko bardzo dyskretna, ale i bardzo pomysłowa, a co ważniejsze - nigdy nie traci zimnej krwi i ironicznego poczucia humoru. 
Pomoc domowa od lat święci tryumfy na scenach całego świata. Znakomite dialogi, błyskotliwe riposty i nieoczekiwane zwroty akcji gwarantują wyśmienitą zabawę. Wszystko w przezabawnym tłumaczeniu Bartosza Wierzbięty, autora dialogów do m.in. Shreka i Madagaskaru. W Och-Teatrze sztukę reżyseruje Krystyna Janda, którą zobaczymy w głównej roli.
fot. Katarzyna Chmura

Autor: Marc Camoletti
Reżyseria: Krystyna Janda

Tłumaczenie: Bartosz Wierzbięta
Scenografia: Maciej Maria Putowski
Kostiumy: Tomasz Ossoliński
Światło: Katarzyna Łuszczyk
Asystent scenografa: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy: Jan Malawski
Asystenci reżysera: Jan Malawski i Rafał Mohr

Obsada: 
Krystyna Janda, Katarzyna Gniewkowska, Barbara Wypych/Małgorzata Kocik, Krzysztof Dracz, Mirosław Kropielnicki

Krystyna Janda jako energiczna, pełna werwy i… niezwykle przewidująca pomoc domowa. Jest bardzo dyskretna (jak sama twierdzi) i na pewno bardzo zaradna – dzięki niej dom Olgi (Katarzyna Gniewkowska) i Norberta (Krzysztof Dracz) zawsze wygląda znakomicie, a życie jego gospodarzy płynie spokojnie i przyjemnie. Wszystko zmienia się raptownie, kiedy małżonkowie postanawiają oddzielnie wyjechać na weekend, Norbert służbowo, a Olga z wizytą do teściów. Oba wyjazdy są w istocie przykrywką dla romansów: Norbert chce w ukryciu spędzić weekend we własnym domu z Mają, zwaną Pszczółką (Barbara Wypych/Małgorzata Kocik), Olga wpada na ten sam pomysł i zaprasza do siebie Marka (Mirosław Kropielnicki)... Na szczęście pomoc domowa jest nie tylko bardzo dyskretna, ale i bardzo pomysłowa, a co ważniejsze - nigdy nie traci zimnej krwi i ironicznego poczucia humoru. 
Pomoc domowa od lat święci tryumfy na scenach całego świata. Znakomite dialogi, błyskotliwe riposty i nieoczekiwane zwroty akcji gwarantują wyśmienitą zabawę. Wszystko w przezabawnym tłumaczeniu Bartosza Wierzbięty, autora dialogów do m.in. Shreka i Madagaskaru. W Och-Teatrze sztukę reżyseruje Krystyna Janda, którą zobaczymy w głównej roli.
fot. Katarzyna Chmura

Michael Jacobs
OSZUŚCI

Reżyseria: Jan Englert
Przekład: Michał Ronikier
Scenografia: Arkadiusz Kośmider
Kostiumy: Dorota Williams
Opracowanie muzyczne: Agnieszka Szczepaniak
Obsada: 
Michalina Łabacz, Gabriela Muskała, Beata Ścibakówna, Piotr Grabowski, Filip Pławiak, Zbigniew Zamachowski
Pokazy przedpremierowe: czerwiec, lipiec 2020; premiera: 25 września 2020

 
Wysokiej próby komedia, zbudowana z intryg i sieci małych kłamstw między dwoma małżeństwami w średnim wieku i ich zakochanymi, wchodzącymi w dorosłe życie dziećmi. Amerykański dramatopisarz Michael Jacobs zadaje w "Oszustach" pytania o kondycję współczesnej rodziny oraz o… małżeńską nudę. Temat poważny, ale podany lekko i z poczuciem humoru. Mierzą się z nim trzy pary współczesnych kochanków: Monika (Beata Ścibakówna) i Howard (Piotr Grabowski), Sam (Zbigniew Zamachowski) i Grace (Gabriela Muskała) oraz ich dzieci Michelle (Michalina Łabacz) i Allen (Filip Pławiak). Podczas rodzinnej kolacji życie wszystkich przewraca się do góry nogami...
Producent: Beta-Art
fot. Yato Photography