Reżyseria: Piotr Cieplak


Przekład: Jan Kosiński
Scenografia i kostiumy: Andrzej Witkowski
Muzyka: Paweł Czepułkowski
Reżyseria światła: Rafał Piotrowski
Realizacja dźwięku: Tatiana Czabańska
Asystent scenografa i kostiumologa:Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy i asystent reżysera:Magdalena Kłosińska

Obsada: 

Ewa Szykulska, Leon Charewicz

 
Czas trwania: 75 minut, bez przerwy
Data premiery: 25 października 2018

Stary i Stara. Ich wspólna przeszłość jest pełna niespełnionych marzeń i pragnień, co maskują wygórowanymi wyobrażeniami o własnych możliwościach. Ubarwiają swoje dni opowiadaniem nieustannie tych samych wspomnień i anegdot oraz odgrywaniem przed sobą małżeńskiej komedii. Przyjmują również w swoim domu wyimaginowanych gości, dla których na scenie pojawia się coraz więcej krzeseł, i z którymi prowadzą ożywione rozmowy. Wszystko to ma zmniejszyć lęk przed pustką, niespełnieniem i miałkością ich egzystencji. Jednak lęk narasta wraz ze zbliżającym się końcem życia i jego bilansu. Stary chce zostawić po sobie przesłanie, ale w kulminacyjnym momencie jedyne o czym może myśleć, to klopsiki przygotowywane przez swoją żonę. Czy jednak na pewno sens życia jest gdzie indziej?
Eugène Ionesco opatrzył dramat podtytułem „tragiczna farsa”. Bohaterowie są tu nietuzinkowo śmieszni i tragiczni. Ale, mimo gorzkiego wydźwięku przedstawienia, życie Starych pełne jest ciepłej melancholii i wzniosłej czułości. Przechodzą „na drugą stronę” uspokojeni, pogodzeni ze sobą i z własnymi ograniczeniami.

Michael Jacobs
OSZUŚCI
Reżyseria: Jan Englert
Przekład: Michał Ronikier
Scenografia: Arkadiusz Kośmider
Kostiumy: Dorota Williams
Opracowanie muzyczne: Agnieszka Szczepańska
Obsada: 
Michalina Łabacz, Gabriela Muskała, Beata Ścibakówna, Piotr Grabowski, Filip Pławiak, Zbigniew Zamachowski
Data premiery: 19 marca 2020


 
Wysokiej próby komedia, zbudowana z intryg i sieci małych kłamstw między dwoma małżeństwami w średnim wieku i ich zakochanymi, wchodzącymi w dorosłe życie dziećmi. Amerykański dramatopisarz Michael Jacobs zadaje w "Oszustach" pytania o kondycję współczesnej rodziny oraz o… małżeńską nudę. Temat poważny, ale podany lekko i z poczuciem humoru. Mierzą się z nim trzy pary współczesnych kochanków: Monika (Beata Ścibakówna) i Howard (Piotr Grabowski), Sam (Zbigniew Zamachowski) i Grace (Gabriela Muskała) oraz ich dzieci Michelle (Michalina Łabacz) i Allen (Filip Pławiak). Podczas rodzinnej kolacji życie wszystkich przewraca się do góry nogami...
Producent: Beta-Art

Autor i reżyser: Iwan Wyrypajew


Przekład: Agnieszka Lubomira Piotrowska
Scenografia: Anna Met
Kostiumy: Katarzyna Lewińska
Muzyka: Cazimir Liske
Konsultacja kaskaderska: Maciej Maciejewski
Asystent scenografa i kostiumologa:Małgorzata Domańska
Producent: Piotr Duda (WEDA Produkcje)
Producent wykonawczy: Ewa Ratkowska
Asystenci reżysera: Agnieszka Baranowska i Ewa Ratkowska
Asystent producenta wykonawczego: Justyna Kowalska

Obsada: 

Karolina Gruszka/Magdalena Boczarska, Borys Szyc


Komedia, która pokazuje, w jaki sposób można osiągnąć pozytywny rezultat.
"Słoneczna linia" to nowa sztuka Iwana Wyrypajewa. Tym razem znany dramaturg i reżyser dotyka chyba najbardziej aktualnego tematu naszych czasów - budowania komunikacji między ludźmi. Jak wejść z drugim człowiekiem w prawdziwy, głęboki kontakt? Jak wysłuchać i być wysłuchanym? Jak wyjść z formalnych relacji i zacząć prawdziwie porozumiewać się z innymi? Jak się rozwijać i iść swoją drogą, wspólnie przezwyciężając sztampy życia rodzinnego? Iwan Wyrypajew w mistrzowsko napisanej komedii, z właściwym sobie poczuciem humoru i lekkością przeprowadza seans terapeutyczny na temat: jak być szczęśliwym ze swoją żoną, mężem, partnerem i ze światem w ogóle. Fabuła dramatu opiera się na konflikcie pary małżeńskiej, która na oczach widza próbuje rozwiązać skomplikowane psychologiczne węzły, zastałe blokady i niewybaczone urazy, tak dobrze znane każdemu z nas. Tekst napisany z niezwykłą wirtuozerią. Błyskotliwy humor, świetnie skonstruowane dialogi, porywający rytm.
Koprodukcja z WEDA Produkcje.
Aktorzy w spektaklu używają nieparlamentarnych wyrazów.

Odcięty od świata dom na pustkowiu. Osiem kobiet – matka, żona, szwagierka, siostra, dwie córki, pokojówka i kucharka – podejrzanych jest o zabójstwo pana domu. Każda ma motyw, by zabić, każda ma alibi. Kobiety, próbując rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci, zaczynają prowadzić pełną zaskakujących zwrotów akcji, błyskotliwych ripost i kąśliwych uwag grę. Jakie emocje wyzwoli śmierć pana domu? Jakie sekrety zdemaskuje? 8 kobiet to spektakl, który łączy elementy powieści kryminalnej w stylu Agaty Christie, z komedią, melodramatem i musicalem. Jest także, a może przede wszystkim, opowieścią o różnych typach, wymiarach i tajemnicach kobiecości. Osiem kobiet i osiem wspaniałych aktorek na scenie.

Autor i reżyser: Iwan Wyrypajew


Przekład: Agnieszka Lubomira Piotrowska
Scenografia: Anna Met
Kostiumy: Katarzyna Lewińska
Muzyka: Cazimir Liske
Konsultacja kaskaderska: Maciej Maciejewski
Asystent scenografa i kostiumologa:Małgorzata Domańska
Producent: Piotr Duda (WEDA Produkcje)
Producent wykonawczy: Ewa Ratkowska
Asystenci reżysera: Agnieszka Baranowska i Ewa Ratkowska
Asystent producenta wykonawczego: Justyna Kowalska

Obsada: 

Karolina Gruszka/Magdalena Boczarska, Borys Szyc


Komedia, która pokazuje, w jaki sposób można osiągnąć pozytywny rezultat.
"Słoneczna linia" to nowa sztuka Iwana Wyrypajewa. Tym razem znany dramaturg i reżyser dotyka chyba najbardziej aktualnego tematu naszych czasów - budowania komunikacji między ludźmi. Jak wejść z drugim człowiekiem w prawdziwy, głęboki kontakt? Jak wysłuchać i być wysłuchanym? Jak wyjść z formalnych relacji i zacząć prawdziwie porozumiewać się z innymi? Jak się rozwijać i iść swoją drogą, wspólnie przezwyciężając sztampy życia rodzinnego? Iwan Wyrypajew w mistrzowsko napisanej komedii, z właściwym sobie poczuciem humoru i lekkością przeprowadza seans terapeutyczny na temat: jak być szczęśliwym ze swoją żoną, mężem, partnerem i ze światem w ogóle. Fabuła dramatu opiera się na konflikcie pary małżeńskiej, która na oczach widza próbuje rozwiązać skomplikowane psychologiczne węzły, zastałe blokady i niewybaczone urazy, tak dobrze znane każdemu z nas. Tekst napisany z niezwykłą wirtuozerią. Błyskotliwy humor, świetnie skonstruowane dialogi, porywający rytm.
Koprodukcja z WEDA Produkcje.
Aktorzy w spektaklu używają nieparlamentarnych wyrazów.

Odcięty od świata dom na pustkowiu. Osiem kobiet – matka, żona, szwagierka, siostra, dwie córki, pokojówka i kucharka – podejrzanych jest o zabójstwo pana domu. Każda ma motyw, by zabić, każda ma alibi. Kobiety, próbując rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci, zaczynają prowadzić pełną zaskakujących zwrotów akcji, błyskotliwych ripost i kąśliwych uwag grę. Jakie emocje wyzwoli śmierć pana domu? Jakie sekrety zdemaskuje? 8 kobiet to spektakl, który łączy elementy powieści kryminalnej w stylu Agaty Christie, z komedią, melodramatem i musicalem. Jest także, a może przede wszystkim, opowieścią o różnych typach, wymiarach i tajemnicach kobiecości. Osiem kobiet i osiem wspaniałych aktorek na scenie.

Reżyseria: Andrzej Saramonowicz


Scenografia i kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Światło: Tomasz Madejski
Muzyka: Dominik Strychalski
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawcza i asystentka reżysera: Magdalena Kłosińska

Obsada: 

Katarzyna Kwiatkowska, Adam Krawczuk, Marcin Perchuć, Rafał Rutkowski, Maciej Wierzbicki

 
Data premiery: 17 stycznia 2020


Czy Polska zawsze musi skręcać w stronę absurdu? W Nocy zatracenia Andrzej Saramonowicz (autor Testosteronu i Lejdis – najbardziej popularnych polskich komedii XXI wieku) nawiązuje do sztuki Policja autorstwa Sławomira Mrożka, niekwestionowanego króla gatunku z XX wieku (m.in. Tango, Zabawa, Emigranci, Vatzlav). Świat dwóch dyktatur, z których pierwsza widzi utopijne szczęście w paranoicznym porządku, druga zaś – w upiornej tradycji. Na scenie zobaczymy Katarzynę Kwiatkowską oraz aktorów Teatru Montownia: Adama Krawczuka, Marcina Perchucia, Rafała Rutkowskiego i Macieja Wierzbickiego.    
– Nigdy żaden naród nie potrzebował bardziej śmiechu niż my dzisiaj – pisał w 1954 roku Witold Gombrowicz. – I nigdy żaden naród mniej nie rozumiał śmiechu – jego roli wyzwalającej.

Tom Schulman Stowarzyszenie Umarłych Poetów
Na podstawie filmu Wytwórni Touchstone Pictures ze scenariuszem Toma Schulmana
Reżyseria i opracowanie muzyczne: Piotr Ratajczak
Przekład: Bartosz Wierzbięta
Dramaturgia: Maria Marcinkiewicz-Górna
Scenografia i światło: Marcin Chlanda
Kostiumy: Grupa Mixer
Choreografia: Arkadiusz Buszko
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy i asystent reżysera: Jan Malawski
 
Obsada: 
John Keating – Wojciech Malajkat
Chris – Weronika Łukaszewska
Todd Anderson – Adrian Brząkała
Nolan – Mirosław Kropielnicki
Neil Perry – Maciej Musiał/Maciej Musiałowski
Pan Perry – Paweł Pabisiak
Knox Overstreet – Radomir Rospondek
Charlie Dalton – Jakub Sasak
Steven Meeks – Aleksander Sosiński
Richard Cameron – Jędrzej Wielecki
 
Prapremiera polska: 28 marca 2019 roku
 
Teatralna wersja kultowego filmu Petera Weira. W Akademii Weltona, elitarnej męskiej szkole z internatem, rozpoczyna się kolejny rok szkolny. Do grona pedagogów dołącza nowy charyzmatyczny wykładowca języka angielskiego – John Keating. Czterem zasadom akademii, którymi są: tradycja, honor, dyscyplina i doskonałość, przeciwstawia inny sposób kształcenia i wychowania. Ciekawość świata, wrażliwość na literaturę piękną, umiejętność samodzielnego myślenia i chęć rozwijania indywidualnych pasji – to wartości, które próbują realizować jego uczniowie w tajnym klubie entuzjastów poezji. Co zwycięży: restrykcyjnie przestrzegana tradycja czy prawo do marzeń, wolności i młodzieńczego buntu?
 
 

Reżyseria: Andrzej Saramonowicz


Scenografia i kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Światło: Tomasz Madejski
Muzyka: Dominik Strychalski
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawcza i asystentka reżysera: Magdalena Kłosińska

Obsada: 

Katarzyna Kwiatkowska, Adam Krawczuk, Marcin Perchuć, Rafał Rutkowski, Maciej Wierzbicki

 
Data premiery: 17 stycznia 2020


Czy Polska zawsze musi skręcać w stronę absurdu? W Nocy zatracenia Andrzej Saramonowicz (autor Testosteronu i Lejdis – najbardziej popularnych polskich komedii XXI wieku) nawiązuje do sztuki Policja autorstwa Sławomira Mrożka, niekwestionowanego króla gatunku z XX wieku (m.in. Tango, Zabawa, Emigranci, Vatzlav). Świat dwóch dyktatur, z których pierwsza widzi utopijne szczęście w paranoicznym porządku, druga zaś – w upiornej tradycji. Na scenie zobaczymy Katarzynę Kwiatkowską oraz aktorów Teatru Montownia: Adama Krawczuka, Marcina Perchucia, Rafała Rutkowskiego i Macieja Wierzbickiego.    
– Nigdy żaden naród nie potrzebował bardziej śmiechu niż my dzisiaj – pisał w 1954 roku Witold Gombrowicz. – I nigdy żaden naród mniej nie rozumiał śmiechu – jego roli wyzwalającej.

Reżyseria: Andrzej Saramonowicz


Scenografia i kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Światło: Tomasz Madejski
Muzyka: Dominik Strychalski
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawcza i asystentka reżysera: Magdalena Kłosińska

Obsada: 

Katarzyna Kwiatkowska, Adam Krawczuk, Marcin Perchuć, Rafał Rutkowski, Maciej Wierzbicki

 
Data premiery: 17 stycznia 2020


Czy Polska zawsze musi skręcać w stronę absurdu? W Nocy zatracenia Andrzej Saramonowicz (autor Testosteronu i Lejdis – najbardziej popularnych polskich komedii XXI wieku) nawiązuje do sztuki Policja autorstwa Sławomira Mrożka, niekwestionowanego króla gatunku z XX wieku (m.in. Tango, Zabawa, Emigranci, Vatzlav). Świat dwóch dyktatur, z których pierwsza widzi utopijne szczęście w paranoicznym porządku, druga zaś – w upiornej tradycji. Na scenie zobaczymy Katarzynę Kwiatkowską oraz aktorów Teatru Montownia: Adama Krawczuka, Marcina Perchucia, Rafała Rutkowskiego i Macieja Wierzbickiego.    
– Nigdy żaden naród nie potrzebował bardziej śmiechu niż my dzisiaj – pisał w 1954 roku Witold Gombrowicz. – I nigdy żaden naród mniej nie rozumiał śmiechu – jego roli wyzwalającej.