Autor: Marc Camoletti
Reżyseria: Krystyna Janda

Tłumaczenie: Bartosz Wierzbięta
Scenografia: Maciej Maria Putowski
Kostiumy: Tomasz Ossoliński
Światło: Katarzyna Łuszczyk
Asystent scenografa: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy: Jan Malawski
Asystenci reżysera: Jan Malawski i Rafał Mohr

Obsada: 
Krystyna Janda, Katarzyna Gniewkowska, Barbara Wypych/Małgorzata Kocik, Krzysztof Dracz, Mirosław Kropielnicki

Krystyna Janda jako energiczna, pełna werwy i… niezwykle przewidująca pomoc domowa. Jest bardzo dyskretna (jak sama twierdzi) i na pewno bardzo zaradna – dzięki niej dom Olgi (Katarzyna Gniewkowska) i Norberta (Krzysztof Dracz) zawsze wygląda znakomicie, a życie jego gospodarzy płynie spokojnie i przyjemnie. Wszystko zmienia się raptownie, kiedy małżonkowie postanawiają oddzielnie wyjechać na weekend, Norbert służbowo, a Olga z wizytą do teściów. Oba wyjazdy są w istocie przykrywką dla romansów: Norbert chce w ukryciu spędzić weekend we własnym domu z Mają, zwaną Pszczółką (Barbara Wypych/Małgorzata Kocik), Olga wpada na ten sam pomysł i zaprasza do siebie Marka (Mirosław Kropielnicki)... Na szczęście pomoc domowa jest nie tylko bardzo dyskretna, ale i bardzo pomysłowa, a co ważniejsze - nigdy nie traci zimnej krwi i ironicznego poczucia humoru.
Pomoc domowa od lat święci tryumfy na scenach całego świata. Znakomite dialogi, błyskotliwe riposty i nieoczekiwane zwroty akcji gwarantują wyśmienitą zabawę. Wszystko w przezabawnym tłumaczeniu Bartosza Wierzbięty, autora dialogów do m.in. Shreka i Madagaskaru. W Och-Teatrze sztukę reżyseruje Krystyna Janda, którą zobaczymy w głównej roli.
fot. Katarzyna Chmura

Autor: Marc Camoletti
Reżyseria: Krystyna Janda

Tłumaczenie: Bartosz Wierzbięta
Scenografia: Maciej Maria Putowski
Kostiumy: Tomasz Ossoliński
Światło: Katarzyna Łuszczyk
Asystent scenografa: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy: Jan Malawski
Asystenci reżysera: Jan Malawski i Rafał Mohr

Obsada: 
Krystyna Janda, Katarzyna Gniewkowska, Barbara Wypych/Małgorzata Kocik, Krzysztof Dracz, Mirosław Kropielnicki

Krystyna Janda jako energiczna, pełna werwy i… niezwykle przewidująca pomoc domowa. Jest bardzo dyskretna (jak sama twierdzi) i na pewno bardzo zaradna – dzięki niej dom Olgi (Katarzyna Gniewkowska) i Norberta (Krzysztof Dracz) zawsze wygląda znakomicie, a życie jego gospodarzy płynie spokojnie i przyjemnie. Wszystko zmienia się raptownie, kiedy małżonkowie postanawiają oddzielnie wyjechać na weekend, Norbert służbowo, a Olga z wizytą do teściów. Oba wyjazdy są w istocie przykrywką dla romansów: Norbert chce w ukryciu spędzić weekend we własnym domu z Mają, zwaną Pszczółką (Barbara Wypych/Małgorzata Kocik), Olga wpada na ten sam pomysł i zaprasza do siebie Marka (Mirosław Kropielnicki)... Na szczęście pomoc domowa jest nie tylko bardzo dyskretna, ale i bardzo pomysłowa, a co ważniejsze - nigdy nie traci zimnej krwi i ironicznego poczucia humoru.
Pomoc domowa od lat święci tryumfy na scenach całego świata. Znakomite dialogi, błyskotliwe riposty i nieoczekiwane zwroty akcji gwarantują wyśmienitą zabawę. Wszystko w przezabawnym tłumaczeniu Bartosza Wierzbięty, autora dialogów do m.in. Shreka i Madagaskaru. W Och-Teatrze sztukę reżyseruje Krystyna Janda, którą zobaczymy w głównej roli.
fot. Katarzyna Chmura

Dwóch mężczyzn i jedna kobieta, nie wiedząc, co zrobić ze swoim życiem i jak poradzić sobie z absolutną samotnością we wszechświecie, ruszają w odważną i tragikomiczną podróż do świata splątanych relacji pomiędzy nimi samymi. Próbują znaleźć wyjście z sytuacji, w której normalne środki komunikacji zawodzą. Żeby uwolnić się od samotności i samooszustwa, bohaterowie sztuki podejmują szaloną próbę wyrwania się z pułapki czasu, bytu i własnego ja. Jest to jednocześnie i bardzo śmieszne, i niezwykle przejmujące. Jak zawsze w sztukach Wyrypajewa: bardzo śmiesznie, trochę smutno, trochę okrutnie i wreszcie trochę o tym, jaki jest sens życia.

Iwan Wyrypajew uważa OSY za swój najlepszy dramat. Po pierwsze, to bardzo śmieszna i błyskotliwa komedia na ważny temat, po drugie zaś, ta sztuka ma nietypową strukturę, w której zawiera się ukryty przed spojrzeniem widza kod. Zgodnie z zamierzeniem autora powinien on wpływać na percepcję odbiorcy – czynić ją świadomą i klarowną. To sztuka o tym, jak widz ją odbiera.
------
Reżyseria: Iwan Wyrypajew
Tłumaczenie: Agnieszka Lubomira Piotrowska
Scenografia: Anna Met
Kostiumy: Katarzyna Lewińska
Muzyka: Jacek Jędrasik
Reżyseria światła: Adam Czaplicki
Asystent scenografa i kostiumografa: Małgorzata Domańska
Producent: Piotr Duda (WEDA Dom Artystyczny)
Producent wykonawczy: Jan Malawski
Asystenci reżysera: Jan Malawski, Michał Rogalski

Obsada: 
Magdalena Boczarska, Dariusz Chojnacki, Marcin Dorociński

 
Czas trwania: 80 minut, bez przerwy
Data premiery: 29 listopada 2018

PRODUKCJA: DOM ARTYSTYCZNY WEDA

fot. Kasia Chmura

Reżyseria: Andrzej Saramonowicz

Scenografia i kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Światło: Tomasz Madejski
Muzyka: Dominik Strychalski
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawcza i asystentka reżysera: Magdalena Kłosińska

Obsada:

Katarzyna Kwiatkowska, Adam Krawczuk, Marcin Perchuć, Rafał Rutkowski, Maciej Wierzbicki

Data premiery: 17 stycznia 2020

Czy Polska zawsze musi skręcać w stronę absurdu? W Nocy zatracenia Andrzej Saramonowicz (autor Testosteronu i Lejdis – najbardziej popularnych polskich komedii XXI wieku) nawiązuje do sztuki Policja autorstwa Sławomira Mrożka, niekwestionowanego króla gatunku z XX wieku (m.in. Tango, Zabawa, Emigranci, Vatzlav). Świat dwóch dyktatur, z których pierwsza widzi utopijne szczęście w paranoicznym porządku, druga zaś – w upiornej tradycji. Na scenie zobaczymy Katarzynę Kwiatkowską oraz aktorów Teatru Montownia: Adama Krawczuka, Marcina Perchucia, Rafała Rutkowskiego i Macieja Wierzbickiego.
– Nigdy żaden naród nie potrzebował bardziej śmiechu niż my dzisiaj – pisał w 1954 roku Witold Gombrowicz. – I nigdy żaden naród mniej nie rozumiał śmiechu – jego roli wyzwalającej.

Dwóch mężczyzn i jedna kobieta, nie wiedząc, co zrobić ze swoim życiem i jak poradzić sobie z absolutną samotnością we wszechświecie, ruszają w odważną i tragikomiczną podróż do świata splątanych relacji pomiędzy nimi samymi. Próbują znaleźć wyjście z sytuacji, w której normalne środki komunikacji zawodzą. Żeby uwolnić się od samotności i samooszustwa, bohaterowie sztuki podejmują szaloną próbę wyrwania się z pułapki czasu, bytu i własnego ja. Jest to jednocześnie i bardzo śmieszne, i niezwykle przejmujące. Jak zawsze w sztukach Wyrypajewa: bardzo śmiesznie, trochę smutno, trochę okrutnie i wreszcie trochę o tym, jaki jest sens życia.

Iwan Wyrypajew uważa OSY za swój najlepszy dramat. Po pierwsze, to bardzo śmieszna i błyskotliwa komedia na ważny temat, po drugie zaś, ta sztuka ma nietypową strukturę, w której zawiera się ukryty przed spojrzeniem widza kod. Zgodnie z zamierzeniem autora powinien on wpływać na percepcję odbiorcy – czynić ją świadomą i klarowną. To sztuka o tym, jak widz ją odbiera.
------
Reżyseria: Iwan Wyrypajew
Tłumaczenie: Agnieszka Lubomira Piotrowska
Scenografia: Anna Met
Kostiumy: Katarzyna Lewińska
Muzyka: Jacek Jędrasik
Reżyseria światła: Adam Czaplicki
Asystent scenografa i kostiumografa: Małgorzata Domańska
Producent: Piotr Duda (WEDA Dom Artystyczny)
Producent wykonawczy: Jan Malawski
Asystenci reżysera: Jan Malawski, Michał Rogalski

Obsada: 
Magdalena Boczarska, Dariusz Chojnacki, Marcin Dorociński

 
Czas trwania: 80 minut, bez przerwy
Data premiery: 29 listopada 2018

PRODUKCJA: DOM ARTYSTYCZNY WEDA

fot. Kasia Chmura

Reżyseria: Andrzej Saramonowicz

Scenografia i kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Światło: Tomasz Madejski
Muzyka: Dominik Strychalski
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawcza i asystentka reżysera: Magdalena Kłosińska

Obsada:

Katarzyna Kwiatkowska, Adam Krawczuk, Marcin Perchuć, Rafał Rutkowski, Maciej Wierzbicki

Data premiery: 17 stycznia 2020

Czy Polska zawsze musi skręcać w stronę absurdu? W Nocy zatracenia Andrzej Saramonowicz (autor Testosteronu i Lejdis – najbardziej popularnych polskich komedii XXI wieku) nawiązuje do sztuki Policja autorstwa Sławomira Mrożka, niekwestionowanego króla gatunku z XX wieku (m.in. Tango, Zabawa, Emigranci, Vatzlav). Świat dwóch dyktatur, z których pierwsza widzi utopijne szczęście w paranoicznym porządku, druga zaś – w upiornej tradycji. Na scenie zobaczymy Katarzynę Kwiatkowską oraz aktorów Teatru Montownia: Adama Krawczuka, Marcina Perchucia, Rafała Rutkowskiego i Macieja Wierzbickiego.
– Nigdy żaden naród nie potrzebował bardziej śmiechu niż my dzisiaj – pisał w 1954 roku Witold Gombrowicz. – I nigdy żaden naród mniej nie rozumiał śmiechu – jego roli wyzwalającej.

Dwóch mężczyzn i jedna kobieta, nie wiedząc, co zrobić ze swoim życiem i jak poradzić sobie z absolutną samotnością we wszechświecie, ruszają w odważną i tragikomiczną podróż do świata splątanych relacji pomiędzy nimi samymi. Próbują znaleźć wyjście z sytuacji, w której normalne środki komunikacji zawodzą. Żeby uwolnić się od samotności i samooszustwa, bohaterowie sztuki podejmują szaloną próbę wyrwania się z pułapki czasu, bytu i własnego ja. Jest to jednocześnie i bardzo śmieszne, i niezwykle przejmujące. Jak zawsze w sztukach Wyrypajewa: bardzo śmiesznie, trochę smutno, trochę okrutnie i wreszcie trochę o tym, jaki jest sens życia.

Iwan Wyrypajew uważa OSY za swój najlepszy dramat. Po pierwsze, to bardzo śmieszna i błyskotliwa komedia na ważny temat, po drugie zaś, ta sztuka ma nietypową strukturę, w której zawiera się ukryty przed spojrzeniem widza kod. Zgodnie z zamierzeniem autora powinien on wpływać na percepcję odbiorcy – czynić ją świadomą i klarowną. To sztuka o tym, jak widz ją odbiera.
------
Reżyseria: Iwan Wyrypajew
Tłumaczenie: Agnieszka Lubomira Piotrowska
Scenografia: Anna Met
Kostiumy: Katarzyna Lewińska
Muzyka: Jacek Jędrasik
Reżyseria światła: Adam Czaplicki
Asystent scenografa i kostiumografa: Małgorzata Domańska
Producent: Piotr Duda (WEDA Dom Artystyczny)
Producent wykonawczy: Jan Malawski
Asystenci reżysera: Jan Malawski, Michał Rogalski

Obsada: 
Magdalena Boczarska, Dariusz Chojnacki, Marcin Dorociński

 
Czas trwania: 80 minut, bez przerwy
Data premiery: 29 listopada 2018

PRODUKCJA: DOM ARTYSTYCZNY WEDA

fot. Kasia Chmura

Reżyseria: Krzysztof Dracz
Scenografia, kostiumy, reżyseria światła: Michał Dracz
Producent wykonawcza: Magdalena Kłosińska
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Obsada:Iwona Bielska, Pola Błasik, Krzysztof Dracz, Krzysztof Stelmaszyk
Data premiery: 3 lutego 2022

Tytułowy bohater to człowiek bez właściwości, który czuje się lekceważony i wyśmiewany przez współlokatorów. Pewnego dnia, stając przed lustrem, postanawia zmienić swoją sytuację. Początkowo jego zachowanie traktowane jest w kategoriach nieszkodliwego dziwactwa, lecz stopniowo przeradza się w dyktaturę i terror, doprowadzając do tragedii.
Jak daleko może posunąć się człowiek o zachwianym poczuciu własnej wartości? Czy otoczenie jest tylko biernym tłem wydarzeń?
Tragikomedia Witolda Dulęby traktuje nie tylko o terrorze psychicznym w mikroskali, ile wskazuje na ogólne mechanizmy jego powstawania, które wydają się tak niewinne.

Reżyseria: Krzysztof Dracz
Scenografia, kostiumy, reżyseria światła: Michał Dracz
Producent wykonawcza: Magdalena Kłosińska
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Obsada:Iwona Bielska, Pola Błasik, Krzysztof Dracz, Krzysztof Stelmaszyk
Data premiery: 3 lutego 2022

Tytułowy bohater to człowiek bez właściwości, który czuje się lekceważony i wyśmiewany przez współlokatorów. Pewnego dnia, stając przed lustrem, postanawia zmienić swoją sytuację. Początkowo jego zachowanie traktowane jest w kategoriach nieszkodliwego dziwactwa, lecz stopniowo przeradza się w dyktaturę i terror, doprowadzając do tragedii.
Jak daleko może posunąć się człowiek o zachwianym poczuciu własnej wartości? Czy otoczenie jest tylko biernym tłem wydarzeń?
Tragikomedia Witolda Dulęby traktuje nie tylko o terrorze psychicznym w mikroskali, ile wskazuje na ogólne mechanizmy jego powstawania, które wydają się tak niewinne.

Michael Jacobs
OSZUŚCI

Reżyseria: Jan Englert
Przekład: Michał Ronikier
Scenografia: Arkadiusz Kośmider
Kostiumy: Dorota Williams
Opracowanie muzyczne: Agnieszka Szczepaniak
Obsada: 
Michalina Łabacz, Gabriela Muskała, Beata Ścibakówna, Piotr Grabowski, Filip Pławiak, Zbigniew Zamachowski
Pokazy przedpremierowe: czerwiec, lipiec 2020; premiera: 25 września 2020

Wysokiej próby komedia, zbudowana z intryg i sieci małych kłamstw między dwoma małżeństwami w średnim wieku i ich zakochanymi, wchodzącymi w dorosłe życie dziećmi. Amerykański dramatopisarz Michael Jacobs zadaje w "Oszustach" pytania o kondycję współczesnej rodziny oraz o… małżeńską nudę. Temat poważny, ale podany lekko i z poczuciem humoru. Mierzą się z nim trzy pary współczesnych kochanków: Monika (Beata Ścibakówna) i Howard (Piotr Grabowski), Sam (Zbigniew Zamachowski) i Grace (Gabriela Muskała) oraz ich dzieci Michelle (Michalina Łabacz) i Allen (Filip Pławiak). Podczas rodzinnej kolacji życie wszystkich przewraca się do góry nogami...
Producent: Beta-Art
fot. Yato Photography

Michael Jacobs
OSZUŚCI

Reżyseria: Jan Englert
Przekład: Michał Ronikier
Scenografia: Arkadiusz Kośmider
Kostiumy: Dorota Williams
Opracowanie muzyczne: Agnieszka Szczepaniak
Obsada: 
Michalina Łabacz, Gabriela Muskała, Beata Ścibakówna, Piotr Grabowski, Filip Pławiak, Zbigniew Zamachowski
Pokazy przedpremierowe: czerwiec, lipiec 2020; premiera: 25 września 2020

Wysokiej próby komedia, zbudowana z intryg i sieci małych kłamstw między dwoma małżeństwami w średnim wieku i ich zakochanymi, wchodzącymi w dorosłe życie dziećmi. Amerykański dramatopisarz Michael Jacobs zadaje w "Oszustach" pytania o kondycję współczesnej rodziny oraz o… małżeńską nudę. Temat poważny, ale podany lekko i z poczuciem humoru. Mierzą się z nim trzy pary współczesnych kochanków: Monika (Beata Ścibakówna) i Howard (Piotr Grabowski), Sam (Zbigniew Zamachowski) i Grace (Gabriela Muskała) oraz ich dzieci Michelle (Michalina Łabacz) i Allen (Filip Pławiak). Podczas rodzinnej kolacji życie wszystkich przewraca się do góry nogami...
Producent: Beta-Art
fot. Yato Photography

Reżyseria: Krzysztof Dracz
Scenografia, kostiumy, reżyseria światła: Michał Dracz
Producent wykonawcza: Magdalena Kłosińska
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Obsada:Iwona Bielska, Pola Błasik, Krzysztof Dracz, Krzysztof Stelmaszyk
Data premiery: 3 lutego 2022

Tytułowy bohater to człowiek bez właściwości, który czuje się lekceważony i wyśmiewany przez współlokatorów. Pewnego dnia, stając przed lustrem, postanawia zmienić swoją sytuację. Początkowo jego zachowanie traktowane jest w kategoriach nieszkodliwego dziwactwa, lecz stopniowo przeradza się w dyktaturę i terror, doprowadzając do tragedii.
Jak daleko może posunąć się człowiek o zachwianym poczuciu własnej wartości? Czy otoczenie jest tylko biernym tłem wydarzeń?
Tragikomedia Witolda Dulęby traktuje nie tylko o terrorze psychicznym w mikroskali, ile wskazuje na ogólne mechanizmy jego powstawania, które wydają się tak niewinne.

Michael Jacobs
OSZUŚCI

Reżyseria: Jan Englert
Przekład: Michał Ronikier
Scenografia: Arkadiusz Kośmider
Kostiumy: Dorota Williams
Opracowanie muzyczne: Agnieszka Szczepaniak
Obsada: 
Michalina Łabacz, Gabriela Muskała, Beata Ścibakówna, Piotr Grabowski, Filip Pławiak, Zbigniew Zamachowski
Pokazy przedpremierowe: czerwiec, lipiec 2020; premiera: 25 września 2020

Wysokiej próby komedia, zbudowana z intryg i sieci małych kłamstw między dwoma małżeństwami w średnim wieku i ich zakochanymi, wchodzącymi w dorosłe życie dziećmi. Amerykański dramatopisarz Michael Jacobs zadaje w "Oszustach" pytania o kondycję współczesnej rodziny oraz o… małżeńską nudę. Temat poważny, ale podany lekko i z poczuciem humoru. Mierzą się z nim trzy pary współczesnych kochanków: Monika (Beata Ścibakówna) i Howard (Piotr Grabowski), Sam (Zbigniew Zamachowski) i Grace (Gabriela Muskała) oraz ich dzieci Michelle (Michalina Łabacz) i Allen (Filip Pławiak). Podczas rodzinnej kolacji życie wszystkich przewraca się do góry nogami...
Producent: Beta-Art
fot. Yato Photography

Autorka: Sabina Baral
Reżyseria: Magda Umer
Obsada: Krystyna Janda i Janusz Bogacki z zespołem muzycznym w składzie: Tomasz Bogacki (gitara), Mateusz Dobosz/Paweł Pańta (kontrabas), Bogdan Kulik (perkusja), Marek Zebura (skrzypce)

„Zapiski z wygnania” to bardzo osobiste wspomnienia Sabiny Baral, dwudziestoletniej emigrantki roku 1968, która wyjechała razem z rodzicami.
„Ile cierpienia można znieść, zanim się nie oszaleje? Powychodzili z lasów, z dziur w ziemi, z szaf, piwnic i strychów, wyszli półżywi z obozów, wrócili z Syberii i Kazachstanu, do domu, do Polski. A potem, przez następne dwadzieścia trzy lata nie wyjechali (...). Chcieli mieszkać tutaj, tu, gdzie się urodzili ich rodzice i gdzie się urodziły ich dzieci – my. Po wojennej gehennie, po latach cierpienia i strachu, mimo wszystko jeszcze raz zadecydowali, że Polska to ich kraj. I tych ludzi po 1968 roku Polska wyrzuciła”.

Tłumaczenie: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Grzegorz Warchoł
Scenografia i kostiumy: Maciej Preyer
Światło: Waldemar Zatorski
Dźwięk: Radosław Grabski
Obsada: Izabela Dąbrowska, Patrycja Szczepanowska, Tomasz Drabek, Adam Krawczuk, Andrzej Pieczyński, Rafał Rutkowski, Maciej Wierzbicki oraz Jan Malawski (głos)

Zabawna opowieść o amatorskim teatrze, o tym, że wszystko, co złe, może zdarzyć się właśnie w dniu premiery... Komedia o aktorach i ich pracy, o kulisach teatru, o mechanizmach i kłopotach tworzenia iluzji. Wykładowcy i studenci pewnej uczelni prowadzą grupę teatralną i zamierzają wystawić napisaną w latach 20. sztukę o tajemniczym morderstwie. Zbliżają się do premiery, ale wszystko idzie nie tak, jak powinno. Nieszczęśliwe wypadki, które tylko teoretycznie mogłyby mieć miejsce, zdarzają się wszystkie, jeden po drugim. Pech, brak profesjonalizmu, lekkomyślność obsługi i trema aktorów, doprowadzają do istnego pandemonium, widzowie zaś raz po raz doprowadzani są do płaczu ze śmiechu… Czy aktorzy i widzowie dotrwają do ukłonów?

Reżyseria: Mikołaj Grabowski

Scenografia i kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Asystentka ds. scenografii: Małgorzata Domańska
Producent wykonawcza: Magdalena Kłosińska

Obsada: 

Iwona Bielska,
Delfina Wilkońska
Mikołaj Grabowski
Andrzej Konopka
Michał Wanio

fot. Robert Jaworski