Marcia Kash, Douglas E. Hughes

COŚ TU NIE GRA

Reżyseria: Krystyna Janda

Przekład: Elżbieta Woźniak

Scenografia, kostiumy: Weronika Karwowska

Asystentki ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska, Zofia Jocek

Reżyseria światła: Katarzyna Łuszczyk

Producentka wykonawcza i asystentka reżysera: Klaudia Błazik

Realizacja dźwięku: Michał Cacko

Realizacja światła: Rafał Piotrowski

Obsada:
Maria Dębska, Ewa Florczak, Katarzyna Gniewkowska, Maria Seweryn, Julia Wyszyńska, Adrian Brząkała, Mirosław Kropielnicki, Kamil Maćkowiak, Andrzej Pieczyński, Adam Serowaniec, Maciej Wierzbicki

Premiera: 10 czerwca 2021

W politycznej farsie COŚ TU NIE GRA kandydat na prezydenta przyjeżdża do swojego rodzinnego miasta, aby wygłosić ważne oświadczenie, które ma mu zapewnić zwycięstwo w zbliżających się wyborach. Jednak w tzw. międzyczasie urzędujący prezydent wysyła do miasta kilku swoich popleczników, by za wszelką cenę uniemożliwić konkurentowi wystąpienie. Intryga rozgrywa się w lokalnym domu kultury, w którym amatorska grupa teatralna przygotowuje swoje najnowsze przedstawienie. Co się wydarzy, gdy świat polityki spotka się ze światem farsy? Czy Raymond Bream zdoła wejść na podium i wygłosić swoje przemówienie?

Reżyseria: Krystyna Janda
Scenografia i kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Reżyseria światła: Katarzyna Łuszczyk
Realizacja materiału filmowego: Andrzej Wolf
Kompozycja muzyki do piosenki "Szalej, nalej": Janusz Bogacki
Wykonanie piosenki "Szalej, nalej": Lidia Stanisławska
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy: Rafał Rossa
Obsada:
Ona – Krystyna Janda
Mąż – Olgierd Łukaszewicz
Matka – Emilia Krakowska
Urzędniczka Ministerstwa Kultury – Dorota Landowska
Urzędnik kancelarii cmentarza – Grzegorz Warchoł

Data premiery: 30 grudnia 2020

Po wielu latach pracy twórczej, zanurzenia w świecie słów, idei, wzniosłych myśli, po latach życia w środowisku literackim, pisarka orientuje się, że kiedy umrze, jej mąż nie będzie miał za co jej pochować...
Opowieść o człowieku samym wobec siebie, wobec bliskich i obcych, wobec urzędnika, urzędniczki, matki, męża. Ale także opowieść o tych innych wobec poetki. Wszystko w ramach niezwykłej sytuacji-próby, którą bohaterka wymyśla ze skrajnej bezsilności i na którą sama siebie okrutnie wystawia.
Dramat jednego z najciekawszych współczesnych poetów Jarosława Mikołajewskiego pisany przewrotną, prześmiewczą rozpaczą lub – jak kto woli – rozpaczliwą ironią z niemałą porcją czułości, a nawet poezji. Życiowe rozliczenie artystki? A może rozliczenie każdego, kto przez całe życie kultywuje marzenia, a w finale musi się zderzyć z twardą egzystencją?
„Proszę – zaznacza Jarosław Mikołajewski – nie doszukiwać się w tej historii moich własnych doświadczeń. Pozlepiałem bohaterkę z różnych postaci, także z siebie, lecz – jak to się mówi – podobieństwo do świata rzeczywistego jest złudne”. 

Autor: Harvey Fierstein
Reżyseria i opracowanie muzyczne: Maciej Kowalewski
Obsada: 
Joanna Gleń, Maria Seweryn, Piotr Borowski, Witold Dębicki, Maciej Kosmala, Mirosław Kropielnicki, Piotr Machalica, Rafał Mohr, Cezary Żak

Czerwiec 1962 r., mały hotel w górach Catskills w Stanach Zjednoczonych. Pensjonat Rity i George’a to na pozór zwykłe letnie siedlisko. W rzeczywistości jest to miejsce, dokąd z całego kraju przyjeżdżają heteroseksualni mężczyźni, którzy ubierają się jak kobiety. Ricie i George’owi (alias Valentinie) udało się stworzyć warunki, w których przebrani mężczyźni – na co dzień stateczni ojcowie i mężowie – czują się bezpiecznie. Tu mogą poczuć się w zgodzie ze sobą i ze swoim kobiecym alter ego. Sielankę przerywa doniesienie na policję o niemoralnym prowadzeniu się. Goście pensjonatu w odpowiedzi postanawiają założyć oficjalną organizację. Ale wiąże się to z ujawnieniem tajemnicy. Czy każdy z nich jest na to gotowy? Co z uczuciami ich bliskich? Dużo śmiechu, ale i temat poruszający ważne, społeczne problemy. To tekst o potrzebie bycia sobą, o sztucznych społecznych normach, tolerancji i szacunku do drugiego człowieka.Sztuka powstała na bazie prawdziwych wydarzeń. Oficjalne stowarzyszenie zostało powołane i istnieje jako Tri-Ess – The Society for Second Self (www.tri-ess.org). Spektakl jest grany z powodzeniem na Broadwayu i w Londynie. W Och-Teatrze reżyseruje Maciej Kowalewski, kostiumy stworzyła Dorota Roqueplo, a w obsadzie znakomici aktorzy: Maria Seweryn, Piotr Borowski, Witold Dębicki, Maciej Kosmala, Mirosław Kropielnicki, Piotr Machalica, Rafał Mohr, Cezary Żak i Joanna Gleń.
SPEKTAKL PRZEZNACZONY DLA WIDZÓW OD 12. ROKU ŻYCIA
 
fot. Katarzyna Kural-Sadowska

 

Reżyseria: Krystyna Janda
Scenografia i kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Reżyseria światła: Katarzyna Łuszczyk
Realizacja materiału filmowego: Andrzej Wolf
Kompozycja muzyki do piosenki "Szalej, nalej": Janusz Bogacki
Wykonanie piosenki "Szalej, nalej": Lidia Stanisławska
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy: Rafał Rossa
Obsada:
Ona – Krystyna Janda
Mąż – Olgierd Łukaszewicz
Matka – Emilia Krakowska
Urzędniczka Ministerstwa Kultury – Dorota Landowska
Urzędnik kancelarii cmentarza – Grzegorz Warchoł

Data premiery: 30 grudnia 2020

Po wielu latach pracy twórczej, zanurzenia w świecie słów, idei, wzniosłych myśli, po latach życia w środowisku literackim, pisarka orientuje się, że kiedy umrze, jej mąż nie będzie miał za co jej pochować...
Opowieść o człowieku samym wobec siebie, wobec bliskich i obcych, wobec urzędnika, urzędniczki, matki, męża. Ale także opowieść o tych innych wobec poetki. Wszystko w ramach niezwykłej sytuacji-próby, którą bohaterka wymyśla ze skrajnej bezsilności i na którą sama siebie okrutnie wystawia.
Dramat jednego z najciekawszych współczesnych poetów Jarosława Mikołajewskiego pisany przewrotną, prześmiewczą rozpaczą lub – jak kto woli – rozpaczliwą ironią z niemałą porcją czułości, a nawet poezji. Życiowe rozliczenie artystki? A może rozliczenie każdego, kto przez całe życie kultywuje marzenia, a w finale musi się zderzyć z twardą egzystencją?
„Proszę – zaznacza Jarosław Mikołajewski – nie doszukiwać się w tej historii moich własnych doświadczeń. Pozlepiałem bohaterkę z różnych postaci, także z siebie, lecz – jak to się mówi – podobieństwo do świata rzeczywistego jest złudne”. 

Autor: Harvey Fierstein
Reżyseria i opracowanie muzyczne: Maciej Kowalewski
Obsada: 
Joanna Gleń, Maria Seweryn, Piotr Borowski, Witold Dębicki, Maciej Kosmala, Mirosław Kropielnicki, Piotr Machalica, Rafał Mohr, Cezary Żak

Czerwiec 1962 r., mały hotel w górach Catskills w Stanach Zjednoczonych. Pensjonat Rity i George’a to na pozór zwykłe letnie siedlisko. W rzeczywistości jest to miejsce, dokąd z całego kraju przyjeżdżają heteroseksualni mężczyźni, którzy ubierają się jak kobiety. Ricie i George’owi (alias Valentinie) udało się stworzyć warunki, w których przebrani mężczyźni – na co dzień stateczni ojcowie i mężowie – czują się bezpiecznie. Tu mogą poczuć się w zgodzie ze sobą i ze swoim kobiecym alter ego. Sielankę przerywa doniesienie na policję o niemoralnym prowadzeniu się. Goście pensjonatu w odpowiedzi postanawiają założyć oficjalną organizację. Ale wiąże się to z ujawnieniem tajemnicy. Czy każdy z nich jest na to gotowy? Co z uczuciami ich bliskich? Dużo śmiechu, ale i temat poruszający ważne, społeczne problemy. To tekst o potrzebie bycia sobą, o sztucznych społecznych normach, tolerancji i szacunku do drugiego człowieka.Sztuka powstała na bazie prawdziwych wydarzeń. Oficjalne stowarzyszenie zostało powołane i istnieje jako Tri-Ess – The Society for Second Self (www.tri-ess.org). Spektakl jest grany z powodzeniem na Broadwayu i w Londynie. W Och-Teatrze reżyseruje Maciej Kowalewski, kostiumy stworzyła Dorota Roqueplo, a w obsadzie znakomici aktorzy: Maria Seweryn, Piotr Borowski, Witold Dębicki, Maciej Kosmala, Mirosław Kropielnicki, Piotr Machalica, Rafał Mohr, Cezary Żak i Joanna Gleń.
SPEKTAKL PRZEZNACZONY DLA WIDZÓW OD 12. ROKU ŻYCIA
 
fot. Katarzyna Kural-Sadowska

 

Reżyseria: Krystyna Janda
Scenografia i kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Reżyseria światła: Katarzyna Łuszczyk
Realizacja materiału filmowego: Andrzej Wolf
Kompozycja muzyki do piosenki "Szalej, nalej": Janusz Bogacki
Wykonanie piosenki "Szalej, nalej": Lidia Stanisławska
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy: Rafał Rossa
Obsada:
Ona – Krystyna Janda
Mąż – Olgierd Łukaszewicz
Matka – Emilia Krakowska
Urzędniczka Ministerstwa Kultury – Dorota Landowska
Urzędnik kancelarii cmentarza – Grzegorz Warchoł

Data premiery: 30 grudnia 2020

Po wielu latach pracy twórczej, zanurzenia w świecie słów, idei, wzniosłych myśli, po latach życia w środowisku literackim, pisarka orientuje się, że kiedy umrze, jej mąż nie będzie miał za co jej pochować...
Opowieść o człowieku samym wobec siebie, wobec bliskich i obcych, wobec urzędnika, urzędniczki, matki, męża. Ale także opowieść o tych innych wobec poetki. Wszystko w ramach niezwykłej sytuacji-próby, którą bohaterka wymyśla ze skrajnej bezsilności i na którą sama siebie okrutnie wystawia.
Dramat jednego z najciekawszych współczesnych poetów Jarosława Mikołajewskiego pisany przewrotną, prześmiewczą rozpaczą lub – jak kto woli – rozpaczliwą ironią z niemałą porcją czułości, a nawet poezji. Życiowe rozliczenie artystki? A może rozliczenie każdego, kto przez całe życie kultywuje marzenia, a w finale musi się zderzyć z twardą egzystencją?
„Proszę – zaznacza Jarosław Mikołajewski – nie doszukiwać się w tej historii moich własnych doświadczeń. Pozlepiałem bohaterkę z różnych postaci, także z siebie, lecz – jak to się mówi – podobieństwo do świata rzeczywistego jest złudne”. 

"Metoda", pierwsza sztuka hiszpańskiego dramaturga Jordiego Galcerana prezentowana na scenach polskich, to kolejne spojrzenie na zdehumanizowany świat nowoczesnej korporacji. Cztery osoby zamknięte w jednym pomieszczeniu podlegają serii testów (określanych jako metoda Gronholma), służących wyselekcjonowaniu - metodą "doboru naturalnego" - najlepszych pracowników. Historia o agresji, o konformizmie, o pędzie do sukcesu za każdą cenę... A przede wszystkim o manipulacjach, jakim podlegamy w zglobalizowanym świecie, co gorsza: zgadzamy się na nie - dla pieniędzy. Wstrząsająca groteska o naszej codzienności.
------
Tłumaczenie z katalońskiego: Hanna Szczerkowska
Reżyseria: Piotr Łazarkiewicz
Scenografia i kostiumy: Katarzyna Sobańska
Opracowanie muzyczne: Antoni Komasa - Łazarkiewicz
Obsada:
Maria Seweryn, Tomasz Karolak/Wojciech Chorąży, Rafał Mohr, Karol Wróblewski 

Autor: Marc Camoletti
Reżyseria: Krystyna Janda

Tłumaczenie: Bartosz Wierzbięta
Scenografia: Maciej Maria Putowski
Kostiumy: Tomasz Ossoliński
Światło: Katarzyna Łuszczyk
Asystent scenografa: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy: Jan Malawski
Asystenci reżysera: Jan Malawski i Rafał Mohr

Obsada: 
Krystyna Janda, Katarzyna Gniewkowska, Barbara Wypych/Małgorzata Kocik, Krzysztof Dracz, Mirosław Kropielnicki

Krystyna Janda jako energiczna, pełna werwy i… niezwykle przewidująca pomoc domowa. Jest bardzo dyskretna (jak sama twierdzi) i na pewno bardzo zaradna – dzięki niej dom Olgi (Katarzyna Gniewkowska) i Norberta (Krzysztof Dracz) zawsze wygląda znakomicie, a życie jego gospodarzy płynie spokojnie i przyjemnie. Wszystko zmienia się raptownie, kiedy małżonkowie postanawiają oddzielnie wyjechać na weekend, Norbert służbowo, a Olga z wizytą do teściów. Oba wyjazdy są w istocie przykrywką dla romansów: Norbert chce w ukryciu spędzić weekend we własnym domu z Mają, zwaną Pszczółką (Barbara Wypych/Małgorzata Kocik), Olga wpada na ten sam pomysł i zaprasza do siebie Marka (Mirosław Kropielnicki)... Na szczęście pomoc domowa jest nie tylko bardzo dyskretna, ale i bardzo pomysłowa, a co ważniejsze - nigdy nie traci zimnej krwi i ironicznego poczucia humoru. 
Pomoc domowa od lat święci tryumfy na scenach całego świata. Znakomite dialogi, błyskotliwe riposty i nieoczekiwane zwroty akcji gwarantują wyśmienitą zabawę. Wszystko w przezabawnym tłumaczeniu Bartosza Wierzbięty, autora dialogów do m.in. Shreka i Madagaskaru. W Och-Teatrze sztukę reżyseruje Krystyna Janda, którą zobaczymy w głównej roli.
fot. Katarzyna Chmura

Drapieżna i sentymentalna, perwersyjna i naiwna, ale przez to prawdziwa w swoich namiętnościach i tęsknotach. Taka jest bohaterka monodramu CAFÉ LUNA. Jej rozmaite pragnienia i smutki wyśpiewuje na scenie Anna Sroka-Hryń. Układają się one w niezwykłą opowieść o kobiecie, która nie boi się przyjemności, ale też często topi smutki w kolejnym kieliszku wina. Wspaniała historia, wzbogacona o piosenki z tekstami Anny Burzyńskiej!
 
Reżyseria: Anna Wieczur-Bluszcz
Scenografia: Ewa Gdowiok
Kostiumy: Janek Kozikowski
Aranżacje: Mateusz Dębski
Choreografia: Anna Iberszer
Projekcje: Piotr Hryń
Producent wykonawczy i asystent reżysera: Magdalena Kłosińska

Obsada: 
Anna Sroka-Hryń z zespołem muzycznym

 
Data premiery: 25 kwietnia 2019

fot. Katarzyna Kural-Sadowska

Autor: Marc Camoletti
Reżyseria: Krystyna Janda

Tłumaczenie: Bartosz Wierzbięta
Scenografia: Maciej Maria Putowski
Kostiumy: Tomasz Ossoliński
Światło: Katarzyna Łuszczyk
Asystent scenografa: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy: Jan Malawski
Asystenci reżysera: Jan Malawski i Rafał Mohr

Obsada: 
Krystyna Janda, Katarzyna Gniewkowska, Barbara Wypych/Małgorzata Kocik, Krzysztof Dracz, Mirosław Kropielnicki

Krystyna Janda jako energiczna, pełna werwy i… niezwykle przewidująca pomoc domowa. Jest bardzo dyskretna (jak sama twierdzi) i na pewno bardzo zaradna – dzięki niej dom Olgi (Katarzyna Gniewkowska) i Norberta (Krzysztof Dracz) zawsze wygląda znakomicie, a życie jego gospodarzy płynie spokojnie i przyjemnie. Wszystko zmienia się raptownie, kiedy małżonkowie postanawiają oddzielnie wyjechać na weekend, Norbert służbowo, a Olga z wizytą do teściów. Oba wyjazdy są w istocie przykrywką dla romansów: Norbert chce w ukryciu spędzić weekend we własnym domu z Mają, zwaną Pszczółką (Barbara Wypych/Małgorzata Kocik), Olga wpada na ten sam pomysł i zaprasza do siebie Marka (Mirosław Kropielnicki)... Na szczęście pomoc domowa jest nie tylko bardzo dyskretna, ale i bardzo pomysłowa, a co ważniejsze - nigdy nie traci zimnej krwi i ironicznego poczucia humoru. 
Pomoc domowa od lat święci tryumfy na scenach całego świata. Znakomite dialogi, błyskotliwe riposty i nieoczekiwane zwroty akcji gwarantują wyśmienitą zabawę. Wszystko w przezabawnym tłumaczeniu Bartosza Wierzbięty, autora dialogów do m.in. Shreka i Madagaskaru. W Och-Teatrze sztukę reżyseruje Krystyna Janda, którą zobaczymy w głównej roli.
fot. Katarzyna Chmura

Drapieżna i sentymentalna, perwersyjna i naiwna, ale przez to prawdziwa w swoich namiętnościach i tęsknotach. Taka jest bohaterka monodramu CAFÉ LUNA. Jej rozmaite pragnienia i smutki wyśpiewuje na scenie Anna Sroka-Hryń. Układają się one w niezwykłą opowieść o kobiecie, która nie boi się przyjemności, ale też często topi smutki w kolejnym kieliszku wina. Wspaniała historia, wzbogacona o piosenki z tekstami Anny Burzyńskiej!
 
Reżyseria: Anna Wieczur-Bluszcz
Scenografia: Ewa Gdowiok
Kostiumy: Janek Kozikowski
Aranżacje: Mateusz Dębski
Choreografia: Anna Iberszer
Projekcje: Piotr Hryń
Producent wykonawczy i asystent reżysera: Magdalena Kłosińska

Obsada: 
Anna Sroka-Hryń z zespołem muzycznym

 
Data premiery: 25 kwietnia 2019

fot. Katarzyna Kural-Sadowska

Autor: Marc Camoletti
Reżyseria: Krystyna Janda

Tłumaczenie: Bartosz Wierzbięta
Scenografia: Maciej Maria Putowski
Kostiumy: Tomasz Ossoliński
Światło: Katarzyna Łuszczyk
Asystent scenografa: Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy: Jan Malawski
Asystenci reżysera: Jan Malawski i Rafał Mohr

Obsada: 
Krystyna Janda, Katarzyna Gniewkowska, Barbara Wypych/Małgorzata Kocik, Krzysztof Dracz, Mirosław Kropielnicki

Krystyna Janda jako energiczna, pełna werwy i… niezwykle przewidująca pomoc domowa. Jest bardzo dyskretna (jak sama twierdzi) i na pewno bardzo zaradna – dzięki niej dom Olgi (Katarzyna Gniewkowska) i Norberta (Krzysztof Dracz) zawsze wygląda znakomicie, a życie jego gospodarzy płynie spokojnie i przyjemnie. Wszystko zmienia się raptownie, kiedy małżonkowie postanawiają oddzielnie wyjechać na weekend, Norbert służbowo, a Olga z wizytą do teściów. Oba wyjazdy są w istocie przykrywką dla romansów: Norbert chce w ukryciu spędzić weekend we własnym domu z Mają, zwaną Pszczółką (Barbara Wypych/Małgorzata Kocik), Olga wpada na ten sam pomysł i zaprasza do siebie Marka (Mirosław Kropielnicki)... Na szczęście pomoc domowa jest nie tylko bardzo dyskretna, ale i bardzo pomysłowa, a co ważniejsze - nigdy nie traci zimnej krwi i ironicznego poczucia humoru. 
Pomoc domowa od lat święci tryumfy na scenach całego świata. Znakomite dialogi, błyskotliwe riposty i nieoczekiwane zwroty akcji gwarantują wyśmienitą zabawę. Wszystko w przezabawnym tłumaczeniu Bartosza Wierzbięty, autora dialogów do m.in. Shreka i Madagaskaru. W Och-Teatrze sztukę reżyseruje Krystyna Janda, którą zobaczymy w głównej roli.
fot. Katarzyna Chmura

Reżyseria: John Weisgerber
Tłumaczenie: Bartosz Wierzbięta
Scenografia i kostiumy: Paulina Czernek
Producent wykonawczy i asystent reżysera: Magdalena Kłosińska

Obsada: 
Magdalena Lamparska, Marta Walesiak, Mateusz Damięcki

Europejska premiera spektaklu, który w  Ameryce cieszy się wielkim powodzeniem. Sztuka nawiązująca do "Pięćdziesięciu twarzy Greya" E. L. James - najsłynniejszego światowego czytadła dla kobiet. Tę wyśmianą i lekceważoną książkę przeczytało najwięcej kobiet na świecie, w USA już w ciągu trzech pierwszych miesięcy powieść sprzedała się w liczbie 20 milionów egzemplarzy! J. S. Blair, I. M. MacIntyre, J. A. Millan, S. A. Moran, C. J. Munch, A.M. Scheffler, I.P. Whalen napisali sztukę, która jest subtelną kpiną z tej książki i z takiego rodzaju literatury. Na scenie spotykamy autorkę książki i dwójkę stworzonych przez nią postaci, które kłócą się z autorką o ich wizerunki i zalety intelektu i charakteru. Spektakl muzyczny, ze znakomitymi piosenkami i z lekkością, która oczaruje widzów.
fot. Ola Grochowska

Robert Thomas
8 KOBIET
Reżyseria: Adam Sajnuk
Przekład: Jakub Rotbaum
Scenografia i kostiumy: Katarzyna Adamczyk
Muzyka: Michał Lamża
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawcza i asystentka reżysera: Marta Kloc
Obsada:
Luiza, nowa służąca – Paulina Chruściel
Augusta, siostra Gabi – Izabela Dąbrowska
Katarzyna, młodsza córka Gabi – Zofia Domalik
Gabi, żona Marcela – Katarzyna Gniewkowska
Starsza Pani, matka Gabi – Emilia Krakowska/Elżbieta Jarosik
Maria, ochmistrzyni – Maria Seweryn
Patrycja, siostra Marcela – Anna Smołowik
Zuza, starsza córka Gabi – Weronika Warchoł
oraz zespół muzyczny w składzie: Michał Lamża, Wojciech Gumiński, Szymon Linette
Czas trwania: 75 minut, bez przerwy
Premiera: 30 maja 2019

Odcięty od świata dom na pustkowiu. Osiem kobiet – matka, żona, szwagierka, siostra, dwie córki, pokojówka i kucharka – podejrzanych jest o zabójstwo pana domu. Każda ma motyw, by zabić, każda ma alibi. Kobiety, próbując rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci, zaczynają prowadzić pełną zaskakujących zwrotów akcji, błyskotliwych ripost i kąśliwych uwag grę. Jakie emocje wyzwoli śmierć pana domu? Jakie sekrety zdemaskuje? 8 kobiet to spektakl, który łączy elementy powieści kryminalnej w stylu Agaty Christie, z komedią, melodramatem i musicalem. Jest także, a może przede wszystkim, opowieścią o różnych typach, wymiarach i tajemnicach kobiecości. Osiem kobiet i osiem wspaniałych aktorek na scenie.

fot. Katarzyna Kural-Sadowska

Reżyseria: John Weisgerber
Tłumaczenie: Bartosz Wierzbięta
Scenografia i kostiumy: Paulina Czernek
Producent wykonawczy i asystent reżysera: Magdalena Kłosińska

Obsada: 
Magdalena Lamparska, Marta Walesiak, Mateusz Damięcki

Europejska premiera spektaklu, który w  Ameryce cieszy się wielkim powodzeniem. Sztuka nawiązująca do "Pięćdziesięciu twarzy Greya" E. L. James - najsłynniejszego światowego czytadła dla kobiet. Tę wyśmianą i lekceważoną książkę przeczytało najwięcej kobiet na świecie, w USA już w ciągu trzech pierwszych miesięcy powieść sprzedała się w liczbie 20 milionów egzemplarzy! J. S. Blair, I. M. MacIntyre, J. A. Millan, S. A. Moran, C. J. Munch, A.M. Scheffler, I.P. Whalen napisali sztukę, która jest subtelną kpiną z tej książki i z takiego rodzaju literatury. Na scenie spotykamy autorkę książki i dwójkę stworzonych przez nią postaci, które kłócą się z autorką o ich wizerunki i zalety intelektu i charakteru. Spektakl muzyczny, ze znakomitymi piosenkami i z lekkością, która oczaruje widzów.
fot. Ola Grochowska

Robert Thomas
8 KOBIET
Reżyseria: Adam Sajnuk
Przekład: Jakub Rotbaum
Scenografia i kostiumy: Katarzyna Adamczyk
Muzyka: Michał Lamża
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Producent wykonawcza i asystentka reżysera: Marta Kloc
Obsada:
Luiza, nowa służąca – Paulina Chruściel
Augusta, siostra Gabi – Izabela Dąbrowska
Katarzyna, młodsza córka Gabi – Zofia Domalik
Gabi, żona Marcela – Katarzyna Gniewkowska
Starsza Pani, matka Gabi – Emilia Krakowska/Elżbieta Jarosik
Maria, ochmistrzyni – Maria Seweryn
Patrycja, siostra Marcela – Anna Smołowik
Zuza, starsza córka Gabi – Weronika Warchoł
oraz zespół muzyczny w składzie: Michał Lamża, Wojciech Gumiński, Szymon Linette
Czas trwania: 75 minut, bez przerwy
Premiera: 30 maja 2019

Odcięty od świata dom na pustkowiu. Osiem kobiet – matka, żona, szwagierka, siostra, dwie córki, pokojówka i kucharka – podejrzanych jest o zabójstwo pana domu. Każda ma motyw, by zabić, każda ma alibi. Kobiety, próbując rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci, zaczynają prowadzić pełną zaskakujących zwrotów akcji, błyskotliwych ripost i kąśliwych uwag grę. Jakie emocje wyzwoli śmierć pana domu? Jakie sekrety zdemaskuje? 8 kobiet to spektakl, który łączy elementy powieści kryminalnej w stylu Agaty Christie, z komedią, melodramatem i musicalem. Jest także, a może przede wszystkim, opowieścią o różnych typach, wymiarach i tajemnicach kobiecości. Osiem kobiet i osiem wspaniałych aktorek na scenie.

fot. Katarzyna Kural-Sadowska